NRC Handelsblad, zaterdag 3 september 1994
door Tom Rooduijn

`Digitale burgers hebben bescherming nodig'

ROTTERDAM, 3 SEPT. De belangen van de digitaal communicerende burger moeten worden verdedigd, om te voorkomen dat in de informatiemaatschappij overheden en bedrijven de dienst gaan uitmaken. Dat is het uitgangspunt van de Digitale Burgerbeweging Nederland in oprichting (DB.NL).

Nog deze maand zal DB.NL, gemodelleerd naar de Amerikaanse Electronic Frontier Foundation (EFF), zich met een manifest en een ontmoeting met politici aan pers en publiek presenteren. Op dit moment wordt gestudeerd op de juridische status van een 'digitale oprichtingsvergadering', waarbij de aspirant-leden thuis via het het wereldwijde computernetwerk Internet rechtstreeks met elkaar communiceren. De beide initiatiefnemers van DB.NL, Marcel Bullinga (35) en Steven Lenos (27), hebben elkaar via 'het net' leren kennen. Daarop vond steeds meer discussie plaats over kwesties als bescherming van privacy en vrijheid van meningsuiting bij elektronische data-uitwisseling. Ze deden een oproep voor een vergadering, waarop zo'n 45 mensen verschenen: niet alleen hackers (computerkrakers) en net-gebruikers, maar ook juristen, systeembeheerders en kunstenaars.
Bullinga en Lenos voorzien een 'digitale revolutie', waarbij bedrijfsleven en overheidsdiensten zich dreigen meester te maken van de Infobahn, de 'Elektronische supersnelweg' langs welke intensief informatie-verkeer mogelijk is. Zij streven een laagdrempelig, gebruiksvriendelijk en betaalbaar netwerk na, waarop iedereen tekst, bewegend beeld en geluid moet kunnen versturen en ontvangen. De DB.NL-oprichters bepleiten bij post langs elektronische weg (e-mail) het behoud van het briefgeheim en het recht op encryptie (geheimschrift), evenals een wettelijke bescherming tegen seksuele intimidatie, ongevraagde reclame en misbruik van de persoonlijke databank-gegevens.
,,Daar tegenover staat het democratische belang'', onderstrepen Bullinga en Lenos, ,,van de ontsluiting van de met belastinggeld betaalde gegevens die in databanken zijn opgeslagen, zoals wetten, onderzoeksgegevens en gemeentelijke informatie.'' Als voorbeeld wordt genoemd de rapportages over de kansen en kosten van de Betuwelijn, waarover nu een enkeling volledig kan beschikken, maar die voor iedere betrokkene toegankelijk zouden moeten zijn. Evenals de EFF in de VS wil DB.NL in Nederland desnoods proefprocessen uitlokken, teneinde lacunes in de rechtspraak in verband met digitale openbaarheid of privacy aan te tonen.

Maar de organisatie beschikt tevens over voldoende technische deskundigheid om door haar gesignaleerde misstanden aan de kaak te stellen. Om digitale communicatie in geheimschrift door de georganiseerde misdaad te voorkomen, diende de vorige regering een voorstel in voor een 'encryptiewet' voor het dataverkeer. Leden van de DB.NL werkten ondertussen aan een 'sleutel', waarbij tekst zodanig in een afbeelding kan worden verborgen, dat die zonder argwaan te wekken kan worden verzonden en door de ontvanger weer ontcijferd. Doorn in het oog van Lenos en Bullinga vormt eveneens een op stapel staande bibliotheekwetgeving, die verbiedt dat digitaal opgeslagen informatie wordt uitgeleend. Deskundige leden discussiëren hierover op de besloten 'mailinglist', zoals er ook van gedachten wordt gewisseld over de gewenste infrastructuur voor een Europese informatiesnelweg of aanpassingen op de Wet Openbaarheid Bestuur.

,,Wij hopen dat het onafhankelijke Internet even veel vrijheid en initiatief blijft bieden als nu, zoals al geruime tijd blijkt uit het Amsterdamse experimentele netwerk de Digitale Stad'', menen Bullinga en Leevos. ,,Dat uiteindelijk iedereen met iedereen achter zijn scherm kan communiceren. Niet alleen individuen, maar ook organisaties met betrokkenen of met elkaar. Zoals ziekenhuizen, die digitaal röntgenfoto's kunnen versturen, of patiëntenverenigingen, scholen, woningcorporaties en actiegroepen.''
De twee oprichters vrezen echter dat het zakenleven zich via de bestaande infrastructuur eenzijdig op de distributie van spelletjes, elektronische postordergidsen en films-op-bestelling gaat werpen. ,,Wij willen van het publieksnetwerk de nutsfunctie bevorderen, zoals dat nu voor water- en energie-aansluitingen geldt. Dat gaat niet samen met totale commercialisering.''
Een ongunstig voorteken was volgens hen de overeenkomst van Casema - het grootste kabel-tv-netwerk van Nederland - met Philips, KPN en een Amerikaans video-on-demand-bedrijf om begin volgend jaar met betaaltelevisie te beginnen. DB.NL volgt tevens met argusogen de dreigende verkoop van het Amsterdamse kabelnet KTA aan, zoals hardnekkige geruchten willen, het Amerikaans mediaconglomeraat Time-Warner. ,,Dan verkoopt Amsterdam zijn tafelzilver, dat nota bene met publieksgeld is aangeschaft. Een commercieel bedrijf mag niet bepalen wat burgers op de kabel mogen uitvoeren of niet.''